วันอาทิตย์ที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2552
อนุสรณ์... แด่การจากกัน "ตลอดกาล"
วันศุกร์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2552
***...My Favourite stuffs...***
"MY LAMPS" (ภาษาอังกฤษวันละคำนะ...:P)
สิ่งที่เราชอบก็คือ"โคมไฟ"ในห้องเรานั่นเอง
อ่ะๆ... อย่าเพิ่งงงละกันO,o
ถ้าอยากรู้โปรดติดตามตอนต่อไป:)...
.
..
...
....
ทุกครั้งที่มองเห็นโคมไฟแต่ละอันจะทำให้นึกถึงความทรงจำและบรรยากาศเก่าๆที่ผ่านมานานแล้ว
นึกถึงทีไรก็ต้องยิ้มทุกที...
อย่างเช่น...
โคมไฟอันนี้ จำได้ว่าเคยเห็นครั้งแรกตอนไปเที่ยวเชียงใหม่ตอนเด็กๆประมาณป.6
เดินไนท์บาซาร์แล้วก็เจอ ในใจก็อยากได้ แต่ไม่ได้บอกแม่ว่าจะเอา
(ดูสิ เด็กดีจิงจิ๊งงงง)
แล้วก็ได้ไปเที่ยวหัวหินกะเพื่อนตอนม.6
ผ่านมา6ปี ความอยากได้โคมไฟอันนั้นก็ยังมีอยู่> <"
ด้วยความโชคดี เลยไปเจอโคมไฟอันนี้ใน"ตลาดหัวหิน!!!" มีหรอจะพลาด... ซื้อทันที^O^
(แต่ว่าเดินถัดไปอีก2ร้าน ปรากฏว่าเจอร้านที่ถูกกว่า ไม่เป็นไรๆ ไหนๆก็ซื้อมาแล้ว... ปลอบใจตัวเองอ่ะT^T)
ส่วนอันนี้เราเรียกว่า "บ้านหมี" น่ารักมะ^^
ที่จริงเรียกตามแม่ จิงๆนะ ^O^
เห็นโคมไฟอันนี้จะนึกถึงตอนสมัยม.ต้น ตั้งแต่ตอนที่นอนรวมกันทั้งบ้าน พ่อ แม่ พี่ น้อง
แล้วก็จะนึกถึงตอนที่นอนไม่หลับ (แต่คนอื่นก็เอาแต่หลับกันคร่อกๆ> <") เพราะว่าตอนนั้นชอบเปิดโคมไฟบ้านหมีอันนี้ก่อนนอน
เห็นแล้วก็อยากย้อนกลับไปช่วงเวลานั้นอีกสักครั้งหนึ่ง...
คิตตี้ยักษ์ตัวนี้...แบกมาจากห้องน้อง(หน้าตาเฉย) หุหุ
ตอนแรกที่เห็นก็เฉยๆ ไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่
แต่พอเปิดไปซักพักเริ่มชอบ ทุกครั้งที่เปิดจะต้องเปิดเพลงเพราะๆคลอไป
ทำจนเป็น condition ซะแล้ว> <" (ซะงั้น...)
อันนี้เรียกโคมไฟรึเปล่า ไม่แน่ใจ- -
แต่เป็นอันที่เรา ชอบ ที่ สุด แล้ว
ตั้งแต่เกิดมาเราก็เห็นโคมไฟอันนี้แล้วก็ชอบเปิดๆปิดๆหลายรอบอยู่ตอนเด็กๆ(อีกแล้ว)
เปิดไม่ถึงก็พยายามจะเปิดให้ได้...
คงเป็นเพราะว่าสีสวย แล้วก็แปลกดี เปิดได้หลายlevel
อยู่สูงเหมือนกันนะ ต้องปีนเก้าอี้ถ่ายรูปกันเลยย
อืมม...หยุดเรื่องตอนเด็กๆไว้เท่านี้ดีกว่า
(พูดเหมือนเราจะแก่มากแล้ว ???*-* )
อีกสาเหตุนึงที่ทำให้เราชอบโคมไฟพวกนี้มากเป็นเพราะว่า...
เวลาที่เราอยากพักผ่อน หรือเพิ่งสอบวิชาในคณะ(อันหฤโหด)มา
เราก็จะเปิดโคมไฟพวกนี้ทั้งๆที่เปิดไฟในห้องสว่าง แล้วก็อ่านหนังสืออ่านเล่นไป
มีความสุขมากกกกกกก:)
แต่ว่าถ้าเกิดอยากเปลี่ยนบรรยากาศ ก็ลองเปิดแต่โคมไฟแล้วปิดไฟในห้อง
ก็ทำให้ผ่อนคลายหายเครียดกันได้ แต่ว่าจะอ่านหนังสือมิได้
(อ่านได้ก็แปลกแล้ววว)
มาเริ่มเรื่องโคมไฟตอนแก่ เอ๊ย ตอนปัจจุบันกันมั่งดีกว่า
คงไม่พ้นโคมไฟตั้งโตีะ...อันนี้นี่เอง
ความทรงจำก็คงไม่พ้นตอนอ่านหนังสือเรียน โดยเฉพาะตอนสอบเอนท์!!!
ตอนนั้นก็ปิดเปิดหลายรอบอยู่ แต่หลอดไฟก็ยังใช้ได้ดี ทนทานจริงๆ:)
สังเกตใกล้ๆจะเต็มไปด้วยรอยปากกาขูดขีด
ขอปิดท้ายด้วย "โคมไฟหมู" ... เพราะว่าอยู่ในห้องน้ำ(เกี่ยวมั๊ย)
เปิดในที่มืดแล้วสวยมากเลยย เห็นสีชมพูกับฟ้าโปร่งแสงชัดเจน
ชอบบบบบบ
หวังว่าเพื่อนๆคงยังไม่เบื่อกับสิ่งที่เราบ่นมา...
ไม่ได้จะชักชวนให้เพื่อนมาชอบโคมไฟที่บ้านเรา แต่ว่าอยากจะให้ทุกคนสังเกตคุณค่าของโคมไฟใกล้ตัวที่บ้านรวมทั้งสิ่งของอื่นๆด้วย
เพลงที่เราจะมานำเสนอ เป็นเพลงเก่าแล้ว...